کد مطلب:45603 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » سياست و حكومت

چرا براي كسانيكه در جبهه بودند امتيازات ويژه اي قائل اند، درحاليكه علي(ع)به رزمندگان مي فرمودند نبايد توقع بيشتري از بيت المال داشته باشند؟

در مورد قراردادن امتيازات براي رزمندگان و مقايسه آن با سيره حكومتي حضرت علي(ع) مطالب زيادي وجوددارد كه ما به صورت مختصر به برخي از آنان مي پردازيم: اولاً: يكي از وظايف مهم دولت اسلامي اجراي عدالت اجتماعي و دفاع از حقوق حقه مردم مي باشد و رساندن حق به ذي حق مي باشد. چنانچه در سيره حكومتي پيامبر(ص) و امام علي(ع) شاهديم كه مثلاً حقوق كسي كه با اسب به جنگ آمده با كسي كه پياده آمده برابر نمي باشد، {V(ر.ك: وسائل الشيعه، ج 11، ص 79)V} و... يا كسي كه در جنگ شركت نموده با كسي كه شركت ننموده داراي امتيازات مساوي نمي باشند و يا در زمان جمهوري اسلامي ايران هم حكومت اسلامي وظيفه اجراي عدالت را بر عهده دارد، كليه كساني كه در جنگ شركت نموده اند يا شهيد داده اند، يا اعضاي بدن خود را از دست داده اند يا بهترين سال هاي عمر خود را از دست داده اند، آيا مي توان گفت كه بعد از جنگ اين افراد با ساير افرادي كه در زمان جنگ در سايه امنيت و آرامش حاصل از فداكاري آن عزيزان، به راحتي زندگي نموده فعاليت هاي اقتصادي، تحصيلات و... خود را به پيش برده اند و... با هم مساوي باشند؟! و اين درست همان چيزي است كه مخالف آيات و روايات متعدد مي باشد خداوند در قرآن مي فرمايد: {A{/Bلا يَسْتَوِي اَلْقاعِدُونَ مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي اَلضَّرَرِ وَ اَلْمُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اَللَّهُ اَلْمُجاهِدِينَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَي اَلْقاعِدِينَ دَرَجَةً{w1-25w}{I4:95I}/}A}، {V(نساء، آيه 95)V}. يا اين كه حضرت علي(ع) در فرمان حكومتي اش به مالك اشتر مي فرمايد: {Hولايكونن المحسن والمسيي ء عندك بمنزلة سواء فان ذلك تزهيداً لاهل الاحسان في الاحسان و تدريباً لاهل الاساعة والزم كلاً منهم ما الزم نفسه H}. حضرت در اين نامه مالك اشتر را امر به تشويق اين دسته از افراد مي نمايد. بنابراين تشويق و قائل شدن امتيازاتي كه حق اين عزيزان مي باشد نه تنها تبعيض نمي باشد، بلكه اگر قائل به آن نباشيم ضد عدالت و عين ظلم و در درازمدت به ضرر امنيت، منافع، مصالح و تماميت ارضي كشور مي باشد، زيرا معني و مفهوم عدالت همه جا تساوي نبوده و مراعات تساوي در اكثر جاها باعث تضييق حقوق و عقب ماندگي كارهاي اجتماعي و اقتصادي مي گردد. ثانياً: شرايط و اوضاع زمان او شيوه اداره حكومت و... در زمان ما با زمان حضرت علي(ع) تغييرات عمده اي داشته، براساس قوانين اسلامي رزمندگاني كه در جنگ شركت مي نمودند از غنائم برخوردار مي شدند. ابن ابي الحديد از ابوالاسود دئلي روايت كرده كه پس از پيروزي امام(ع) در جنگ جمل آن حضرت بيت المال بصره را كه مقدار زيادي هم بود بين رزمندگاني كه در جنگ شركت داشتند تقسيم نمودند و در اين وقت شخصي نزد آن حضرت آمد كه در جنگ حاضر نبود و گفت سهم مرا از اين اموال بپرداز، حضرت در جواب، سهم خودشان را به او دادند. اما در زمان ما كه به دليل اوضاع و شرايط غنائم از قبيل هواپيما، تانك، توپ، اسلحه ها و منابع عظيم معدني و... كه به تصرف رزمندگان در آمده هيچ كدام در بين آنان توزيع نمي شود، در مقابل حداقل كاري كه دولت اسلامي مي تواند در مقابل مجاهدت هاي اين عزيزان انجام دهد قائل شدن امتيازات ناچيزي براي آنان و كمك به حل مشكلات مادي و معنوي آنان مي باشد. ثالثاً: همان گونه كه اميرالمؤمنين(ع) در فرمان حكومتي خود به مالك اشتر مي نويسد، يكي از وظايف حكومت اسلامي رسيدگي به وضعيت اقتصادي، تربيتي خانواده هاي شهداء و حتي كشته ها و مجروحان دشمن مي باشد. آن حضرت مي فرمايند: «هرگاه كسي از سپاه تو به درجه شهادت رسيد و يا شخصي از دشمنانت در اثر قتل و جرح به گرفتاري شديد مبتلا گرديد، در اين صورت همانند وصي دلسوز و مورد اعتماد كارهاي خانواده آنان را اداره كن تا اثر فقدانش در ميان اهل بيت او ظاهر نگردد»، {V(بحارالانوار، ج 77، ص 251)V}. رابعاً: گذشته از مسائل حق و لزوم اداي آن توسط حكومت، همه ملل و دولت هاي دنيا براي اشخاصي كه در راه منافع و امنيت ملي آنان فداكاري نموده و در جنگ ها شركت كرده اند، اهميت و احترام و حقوق و مزاياي ويژه اي قائلند و در اعطاي مسؤوليت ها، گزينش ها و... آن را لحاظ مي كنند مانند كشورهاي ژاپن، آمريكا، آلمان و... و اين يك اصل عقلائي است كه هم باعث مي شود روحيه ايثار و شجاعت و از خودگذشتي براي دفاع از ارزش ها، منافع، امنيت و تماميت ارضي يك كشور هميشه در جامعه زنده بماند و هم اين كه در زمان بحران و جنگ، افراد داوطلب و رزمنده با فراغت خاطر از آينده خود و خانواده خود به ميدان جنگ بشتابند.